Espigo-d'aigo(-nadant)
Potamogeton natans
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot nageant, Epi d'eau.
Descripcioun :L'espigo-d'aigo-nadant es uno planto devengudo raro en Prouvènço. Trachis subretout dins lis aigo frejo e pulèu claro que soun pas mouvadisso o peréu en ribo d'aigo. Se recounèis majamen à l'articulacioun de soun pecou emé la fueio que fan un angle, au contro de Potamogeton nodosus (fueio de surfàci). Li fueio que soun dins l'aigo, tóuti en long, soun proun grando, fin qu'à 40 cm.
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Aigo
- Lau tourbous
- Mueio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Potamogeton natans L., 1743
Auriolo
Centaurea solstitialis
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Auiolo, Aureolo, Auruelo, Aurivuelo, Aururo.
Nom en français : Centaurée du solstice.
Descripcioun :L'auriolo flouris dins la calour de l'estiéu. Se recounèis alor à si flour jauno que li bratèio an de fòrtis espino de mai de dous cm de long. Es une planto de l'an d'un verd grisoulas.
Usanço :Servié a passa tèms pèr faire d'escoubo fin de neteja l'iero (TdF). Li flour soun bono contro li fèbre e li racino contro li mau d'estoumac.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Centaurea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,4 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Champ
- Ermas
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Centaurea solstitialis L., 1753